Μεσογειακή Διατροφή: Όλα όσα πρέπει να ξέρεις

Πως ανακαλύφθηκε η Μεσογειακή Διατροφή;

Οι πρώτες επιστημονικές ενδείξεις για τα οφέλη της Μεσογειακής Διατροφής ήρθαν από την πρωτοπόρα έρευνα των Eφτά Xωρών (Seven Countries Study), που ξεκίνησε το 1958 και συνεχίστηκε για περισσότερο από 50 χρόνια.

Η έρευνα διεξήχθη από τον Ancel Keys, φυσιολόγο του Πανεπιστήμιου της Μινεσότα των ΗΠΑ.

Ο Keys, έπειτα από ταξίδια του στις Μεσογειακές Χώρες, είχε παρατηρήσει ότι τα καρδιακά νοσήματα ήταν σπάνια σε αυτές τις χώρες και έτσι του γεννήθηκε η ιδέα να ξεκινήσει μια πολυκεντρική διεθνή μελέτη, την μελέτη των Εφτά Χωρών.

Οι χώρες που έλαβαν μέρος στην έρευνα ήταν οι ΗΠΑ, η Φινλανδία, η Πρώην Γιουγκοσλαβία, η Ολλανδία, η Ιαπωνία, η Ιταλία και η Ελλάδα (Κρήτη & Κέρκυρα).

Στην μελέτη συμμετείχαν 12.763 άντρες ηλικίας 40-59 ετών.

Γιατί η έρευνα των Εφτά Χωρών είναι τόσο σημαντική;

Αρχικά, είναι η πρώτη επιδημιολογική έρευνα που συνέκρινε τα ποσοστά καρδιαγγειακής νόσου με τις διαφορές στον τρόπο διατροφής και βρήκε μια ισχυρή συσχέτιση.

Μέχρι τότε, δεν ήταν καθόλου γνωστός ο ρόλος που μπορεί να παίξει η Διατροφή στην 1^η αιτία Θανάτου παγκοσμίως, τα καρδιαγγειακά νοσήματα.

Είναι η έρευνα που έφερε στην επιφάνεια τον τρόπο διατροφής των χωρών της Μεσογείου και ανέδειξε τα πολλαπλά οφέλη που μπορεί να έχει για την υγεία η Μεσογειακή Διατροφή.

Ποια ήταν τα κύρια ευρήματα της έρευνας των Εφτά Χωρών;

• Υπήρχε μεγάλη διαφορά μεταξύ των πληθυσμών στα ποσοστά εμφάνισης και θνησιμότητας από στεφανιαία νόσο, καθώς και από άλλα καρδιαγγειακά νοσήματα αλλά και στη συνολική θνησιμότητα (από οποιαδήποτε αιτία).

• Τα ποσοστά καρδιαγγειακών ασθενειών ήταν πολύ χαμηλότερα στις νότιες Ευρωπαϊκές χώρες (και ιδιαίτερα στις Μεσογειακές) και την Ιαπωνία από ότι στις βόρειες αλλά και σε σχέση με τις ΗΠΑ.

• Οι διαφορές στα ποσοστά στεφανιαίας νόσου συσχετίστηκαν έντονα με διαφορετικά επίπεδα κατανάλωσης κορεσμένων λιπαρών και μέσων επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα.

• Tα χαμηλότερα ποσοστά στεφανιαίας νόσου εντοπίστηκαν στην Ελλάδα και την Ιαπωνία, δύο χώρες με αρκετά διαφορετική πρόσληψη λίπους στην διατροφή τους.

Η κύρια διαφορά στα διατροφικά πρότυπα αφορούσε την αναλογία θερμίδων που προερχόταν από φυτικές πηγές και ψάρια από την μία πλευρά και τις ζωικές πηγές και ζάχαρη από την άλλη.

Αυτά τα ευρήματα έφεραν στην επιφάνεια την Μεσογειακή Διατροφή και έβαλαν στον παγκόσμιο χάρτη την επίδραση της Διατροφής στην υγεία του ανθρώπου.

Ουσιαστικά, στον Ancel Keys και τον διορατικό του νου οφείλουμε την ανακάλυψη της Μεσογειακής Διατροφής.

Από τότε μέχρι σήμερα, οι βιβλιογραφικές αναφορές για την Μεσογειακή Διατροφή είναι αμέτρητες.

Τις τελευταίες δεκαετίες, ένας μεγάλος αριθμός επιστημονικών ερευνών έχει συσχετίσει την προσκόλληση στη Μεσογειακή Διατροφή με μειωμένους δείκτες θνησιμότητας, λιγότερα συμβάντα στεφανιαίας νόσου και κάποιων μορφών καρκίνου.

Μια ολοκληρωμένη ματιά στην Μεσογειακή Διατροφή.

Η πρώτη προσπάθεια επίσημου ορισμού της Μεσογειακής Διατροφής έγινε το 1993, στο Διεθνές Συνέδριο των Διαιτών της Μεσογείου.

Ο στόχος ήταν να αναπτυχθεί μια Διατροφική Πυραμίδα που να αντικατοπτρίζει τον τρόπο διατροφής που εντοπίστηκε στην Κρήτη, και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, και της Νότιας Ιταλίας στις αρχές του 1960.

Το συγκεκριμένο τρόπο διατροφής τον ακολουθούσαν κυρίως φτωχοί αγροτικοί πληθυσμοί.

Η επιλογή συγκεκριμένων γεωγραφικών και χρονικών προσδιορισμών βασίστηκε σε 3 γραμμές ενδείξεων:

• Το προσδόκιμο ζωής σε αυτές τις περιοχές ήταν από τα υψηλότερα στον κόσμο και τα ποσοστά στεφανιαίας νόσου, ορισμένων καρκίνων και ορισμένων άλλων χρόνιων ασθενειών που σχετίζονται με τη διατροφή ήταν από τα χαμηλότερα στον κόσμο στις αρχές της δεκαετίας του 1960, παρά τους περιορισμούς των τότε ιατρικών υπηρεσιών.

• Τα δεδομένα σχετικά με τη διαθεσιμότητα τροφίμων και τη διατροφική πρόσληψη στην περιοχή της Μεσογείου είχαν πολλά κοινά χαρακτηριστικά.

• Τα διατροφικά πρότυπα που μοιράζονται πολλά από αυτά τα κοινά χαρακτηριστικά έχουν συσχετιστεί με χαμηλά ποσοστά χρόνιων ασθενειών και υψηλό προσδόκιμο ζωής σε πολλές επιδημιολογικές μελέτες που διεξήχθησαν σε ολόκληρο τον κόσμο.

Έτσι γεννήθηκε η πρώτη, διάσημη πλέον, Πυραμίδα της Μεσογειακής Δίαιτας.

Με το πέρασμα των ετών, δημιουργήθηκε η ανάγκη να υπάρξει μια ανανέωση στην προσέγγιση της Πυραμίδας, με βάση το νέο τρόπο ζωής.

Αυτό περιλάμβανε ενημερωμένες προτάσεις σχετικά με τον τρόπο ζωής, τις διατροφικές, κοινωνικοπολιτισμικές, περιβαλλοντικές και υγειονομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι σημερινοί πληθυσμοί της Μεσογείου.

Η νέα προσέγγιση και γραφιστική απεικόνιση της Μεσογειακής Διατροφικής Πυραμίδας έγινε κοινά αποδεκτή μεταξύ των ειδικών επιστημόνων το 2010.

Το διατροφικό αυτό πρότυπο όπως απεικονίζεται στην πυραμίδα αφορά τον υγιή ενήλικο πληθυσμό (18-65 ετών).

Για τις ειδικές ανάγκες των παιδιών, των εγκύων και αυτών που υποφέρουν από προβλήματα υγείας πρέπει να γίνουν αντίστοιχες προσαρμογές.

Η νέα γραφική αναπαράσταση ακολουθεί το μέχρι σήμερα γνωστό μοτίβο:

Στη βάση βρίσκονται τα τρόφιμα που πρέπει να καταναλώνονται σε μεγαλύτερη ποσότητα καθημερινά, ενώ στα υψηλότερα επίπεδα τα τρόφιμα που πρέπει να καταναλώνονται σε μέτριες ποσότητες και όχι απαραίτητα καθημερινά.

Η Μεσογειακή Διατροφική Πυραμίδα αποτελείται από οδηγίες για καθημερινή, εβδομαδιαία και περιστασιακή κατανάλωση ομάδων τροφίμων, ώστε να ακολουθηθεί μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή.

Πιο αναλυτικά:

Καθημερινά:

Τα τρία κύρια γεύματα πρέπει να περιέχουν 3 βασικά στοιχεία, χωρίς αυτό να αποκλείει και την κατανάλωση τους μέσα στην ημέρα.

• Δημητριακά ολικής άλεσης: 1-2 μερίδες ανά γεύμα με τη μορφή ψωμιού, μακαρονιών, ρυζιού, κους κους, πλιγούρι και άλλα.

Προτιμώνται τα ολικής άλεσης τρόφιμα, αφού μερικά σημαντικά θρεπτικά συστατικά (μαγνήσιο, φώσφορος κ.λπ.) και οι φυτικές ίνες χάνονται κατά την επεξεργασία των δημητριακών.

• Λαχανικά: Περισσότερες από 2 μερίδες ανά κύριο γεύμα καθημερινά.

Τουλάχιστον η 1 μερίδα θα πρέπει να είναι ωμά λαχανικά

Η ποικιλία χρωμάτων και υφών παρέχει ποικιλία αντιοξειδωτικών ενώσεων.

• Φρούτα: 1-2 μερίδες ανά γεύμα.

Θα πρέπει να επιλέγονται ως το πιο συχνό επιδόρπιο.

Συμπληρωματικά στοιχεία για την καθημερινή κατανάλωση:

–1,5-2L νερό καθημερινά. Οι ανάγκες, όμως, μπορεί να ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία, το φύλο, τις καιρικές συνθήκες και άλλα.

–2 μερίδες ανά ημέρα Γαλακτοκομικά προϊόντα με τη μορφή χαμηλών σε λιπαρά.

-Το Ελαιόλαδο βρίσκεται στο κέντρο της πυραμίδας και θα πρέπει να καταναλώνεται σε κάθε κύριο γεύμα.

Η υψηλή διατροφική του αξία (και ειδικότερα το έξτρα παρθένο) το καθιστά ως την βασική πηγή διαιτητικού λίπους στη Μεσογειακή Διατροφή.

Η μοναδική σύσταση του, παρέχει υψηλή αντίσταση στις υψηλές θερμοκρασίες και πρέπει να χρησιμοποιείται στην μαγειρική και στα dressing (1 κουτ. σούπας ανά άτομο).

-Τα μπαχαρικά, τα βότανα, το σκόρδο και το κρεμμύδι είναι ένας κάλος τρόπος τα γεύματα να είναι εύγεστα και να μειώνεται η προσθήκη αλατιού.

-Οι ελιές, οι ξηροί καρποί και οι σπόροι αποτελούν καλή πηγή λίπους, πρωτεΐνης, βιταμινών, μετάλλων και φυτικών ινών.

Μια λογική πρόσληψη (π.χ. 1 χούφτα) αυτών των τροφίμων είναι μια υγιεινή επιλογή σνακ μέσα στην ημέρα.

-Προτείνεται η μέτρια πρόσληψη κρασιού και άλλων ποτών που έχουν υποστεί ζύμωση κατά τη διάρκεια των γευμάτων.

1 ποτήρι/ημέρα για τις γυναίκες και 2 ποτήρια/ημέρα για τους άντρες σαν γενική σύσταση.

Εβδομαδιαία:

Μια ποικιλία φυτικών και ζωικών πηγών πρωτεΐνης θα πρέπει να καταναλώνεται σε εβδομαδιαία βάση.

• Ψάρι: 2 ή περισσότερες μερίδες/εβδομάδα

• Λευκό κρέας: 2 μερίδες/εβδομάδα

• Αυγά: 2-4 μερίδες/εβδομάδα

• Κόκκινο κρέας: Λιγότερες από 2 μερίδες/εβδομάδα

• Επεξεργασμένο κρέας: Λιγότερο από 1 μερίδα/εβδομάδα

-Συνιστάται ο συνδυασμός οσπρίων (περισσότερες από 2 μερίδες ανά εβδομάδα) και δημητριακών, ως εναλλακτική πηγή κρέατος.

Οι πατάτες (3 ή λιγότερες μερίδες ανά εβδομάδα) περιλαμβάνονται σε αυτή την ομάδα, ως μέρος πολλών παραδοσιακών συνταγών.

Περιστασιακά:

Γλυκά, αρτοσκευάσματα, αναψυκτικά και χυμοί με πρόσθετα σάκχαρα πρέπει να καταναλώνονται σε μικρή ποσότητα και σε ειδικές περιστάσεις.

Αυτά τα τρόφιμα είναι ενεργειακά πυκνά και μπορεί να συνεισφέρουν στην αύξηση του σωματικού βάρους.

Η Μεσογειακή Διατροφή, ως τρόπος ζωής για το σήμερα.

Πέρα από τις ομάδες τροφίμων και την συχνότητα κατανάλωσης τους, η Μεσογειακή Διατροφή είναι κάτι πιο ευρύ και περιλαμβάνει την υιοθέτηση συγκεκριμένων στοιχείων της κουλτούρας και του τρόπου ζωής.

Αυτά τα στοιχεία είναι:

• Μέτρο

Το μέγεθος της μερίδας θα πρέπει να βασίζεται στην λιτότητα, προσαρμόζοντας τις ενεργειακές ανάγκες στον σύγχρονο αστικό καθιστικό τρόπο ζωής.

• Κοινωνικοποίηση

Η πτυχή της ευχαρίστησης είναι σημαντική για την κοινωνική και πολιτιστική αξία του γεύματος, πέρα ​​από τις διατροφικές πτυχές.

Το μαγείρεμα και το μάζεμα γύρω από το τραπέζι μαζί με την οικογένεια και τους φίλους είναι ένα κοινωνικό γεγονός και δίνει μια αίσθηση κοινότητας.

• Μαγείρεμα

Κάντε το μαγείρεμα μια σημαντική δραστηριότητα λαμβάνοντας τον κατάλληλο χρόνο και χώρο.

Το μαγείρεμα μπορεί να είναι χαλαρωτικό, διασκεδαστικό και μπορεί να γίνει με την οικογένεια, τους φίλους και τους αγαπημένους σας.

• Άσκηση

Προτείνεται τακτική μέτρια σωματική άσκηση (τουλάχιστον 30 λεπτά ανά ημέρα) ως βασικό συμπλήρωμα της διατροφής για υγιή διατήρηση του σωματικού βάρους και για πολλά άλλα οφέλη για την υγεία.

Το περπάτημα, οι σκάλες έναντι του ανελκυστήρα, οι οικιακές εργασίες κ.λπ., είναι απλοί και εύκολοι τρόποι άσκησης.

Η άσκηση μέσα από ψυχαγωγικές δραστηριότητες σε εξωτερικούς χώρους και κατά προτίμηση με άλλους την καθιστά πιο ευχάριστη και ενισχύει την αίσθηση της κοινότητας.

• Εποχικότητα

Η νέα αναθεωρημένη σύγχρονη μεσογειακή διατροφή είναι συμβατή με την ανάπτυξη ενός μοντέλου βιώσιμης διατροφής για τις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές της Μεσογείου.

Η προτίμηση για εποχιακά, φρέσκα και ελάχιστα επεξεργασμένα τρόφιμα μεγιστοποιεί το περιεχόμενο των προστατευτικών θρεπτικών ουσιών.

• Ξεκούραση

Η ανάπαυση κατά τη διάρκεια της ημέρας καθώς και ο επαρκής νυχτερινός ύπνος είναι επίσης μέρος ενός υγιούς και ισορροπημένου τρόπου ζωής.

Οπότε, η Μεσογειακή Διατροφή είναι κάτι παραπάνω από μεμονωμένα τρόφιμα και η αναγνώριση της από την UNESCO (2010) ως άυλη πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας φανερώνει ακριβώς αυτό το γεγονός.

Το πως θα καταφέρουμε να διατηρήσουμε αυτή την πολιτιστική κληρονομιά είναι μια δυσκολότερη πρόκληση, αλλά σίγουρα η καλύτερη γνώση της Μεσογειακής Διατροφής είναι προαπαιτούμενο.

Σκοπός του άρθρου είναι να βάλει ένα λιθαράκι προς αυτή την κατεύθυνση.

Τι είναι το Med Diet Score.

Για να αξιολογηθεί πόσο κοντά βρίσκεται κάποιος σε ένα διατροφικό πρότυπο, έχουν δημιουργηθεί αρκετοί δείκτες που αποτυπώνουν τον βαθμό προσκόλλησης σε ένα συγκεκριμένο διατροφικό πρότυπο.    

Κατά καιρούς έχουν δημιουργηθεί διάφορα σκορ για την αξιολόγηση της προσκόλλησης στο μεσογειακό πρότυπο διατροφής, που χρησιμοποιούνται κυρίως σε ερευνητικό επίπεδο.

Ένας ευρέως χρησιμοποιούμενος δείκτης είναι ο δείκτης Med Diet Score (MDS), ο οποίος αναπτύχθηκε από τον κ. Παναγιωτάκο και τους συνεργάτες του.

Πιο αναλυτικά, για τη δημιουργία του δείκτη χρησιμοποιήθηκαν 11 βασικά συστατικά της Μεσογειακής Διατροφής: 

Τα μη επεξεργασμένα δημητριακά, τα φρούτα, τα λαχανικά, οι πατάτες, τα όσπρια, το ελαιόλαδο, το ψάρι, το κόκκινο κρέας, τα πουλερικά, τα πλήρη γαλακτοκομικά προϊόντα και τα αλκοολούχα ποτά.

Με βάση την συχνότητα κατανάλωσης αλλά και με βάση το πόσο κοντά είναι η κάθε ομάδα τροφίμων στη Μεσογειακή Διατροφή, αποδίδονται οι αντίστοιχοι βαθμοί προσκόλλησης.

Έτσι, υπολογίζεται η συνολική τιμή του σκορ αθροίζοντας τις τιμές των 11 ομάδων τροφίμων.

Το εύρος των τιμών είναι από 0 έως 55.

Οι υψηλότερες τιμές δείχνουν μεγαλύτερη προσκόλληση στη Μεσογειακή Διατροφή.

Το Med Diet Score αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο για την εκτίμηση των διατροφικών συνηθειών ενός ατόμου, του προσδόκιμου ζωής, της πιθανότητας παχυσαρκίας και καρδιαγγειακών νοσημάτων. 

Για παράδειγμα, στην επιδημιολογική μελέτη ΑΤΤΙΚΗ, έγινε εκτενής χρήση του Med Diet Score για όλα τα άτομα της μελέτης, και περιελάμβανε 1.514 άνδρες και 1.528 γυναίκες που δεν είχαν κάποια κλινική ένδειξη καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Ποια ήταν τα ευρήματα;

Βρέθηκε ότι τα άτομα που βρίσκονταν στην υψηλότερη κατηγορία του Med Diet Score είχαν μικρότερη πιθανότητα, κατά ποσοστό 46%, να έχουν κάποιο οξύ στεφανιαίο σύνδρομο σε σχέση με τα άτομα που βρίσκονταν στην χαμηλότερη κατηγορία. 

Επίσης, η χρήση του MDS  για κλινικούς και βασικούς ερευνητικούς σκοπούς είναι πλέον διαδεδομένη.

Παρόλα αυτά, υπάρχουν δυνατότητες βελτίωσης του Med Diet Score, ώστε να αυξηθεί η ακρίβειά του. 

Αποδεδειγμένα Οφέλη της Μεσογειακής Διατροφής

Η γενική εικόνα

Τις τελευταίες δεκαετίες, ένας μεγάλος αριθμός ερευνών παρατήρησης έχει συσχετίσει την προσκόλληση στη Μεσογειακή Διατροφή με αυξημένη μακροζωία και ποιότητα ζωής, και με μειωμένους δείκτες θνησιμότητας και θνητότητας από καρδιαγγειακά νοσήματα, καρκίνο και άλλα νοσήματα που σχετίζονται με την διατροφή.

Συστηματικές ανασκοπήσεις των επιδημιολογικών προοπτικών μελετών έχουν επιβεβαιώσει τα παραπάνω ευρήματα.

Το γεγονός αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί χρειάζεται πλήθος ερευνών για να είναι έγκυρος οποιοσδήποτε ισχυρισμός. 

Στη συνέχεια παρουσιάζονται αναλυτικά, οι πιο σημαντικές έρευνες που έχουν δημοσιευτεί και αφορούν την συσχέτιση της Μεσογειακής Διατροφής με συγκεκριμένα νοσήματα:

Καρδιαγγειακά Νοσήματα (Νούμερο 1 αιτία θανάτων παγκοσμίως)

Η πιο σημαντική έρευνα, που συγκέντρωσε παγκόσμιο ενδιαφέρον για την αξία της Μεσογειακής Διατροφής ως εργαλείο θεραπευτικής αντιμετώπισης και όχι μόνο πρόληψης των καρδιαγγειακών νοσημάτων, ήταν η Lyon Diet Heart Study (2001).

Η συγκεκριμένη τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή μελέτησε το ποσοστό επανεμφάνισης καρδιαγγειακού νοσήματος σε ασθενείς που εμφάνισαν για πρώτη φορά έμφραγμα του μυοκαρδίου. 

Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο group:

το 1ο (302 άτομα) ακολούθησε το πρότυπο της Μεσογειακής Διατροφής (με την διαφορά ότι το λίπος προερχόταν γενικότερα από φυτικές πηγές και όχι μόνο από ελαιόλαδο) 

και το 2ο (303 άτομα) έλαβε κάποιες γενικές οδηγίες και ακολούθησε την τυπική Αμερικάνικη Διατροφή.

 Έπειτα από 46 μήνες ακολούθησε επανέλεγχος.

Αποτελέσματα: 

Παρά το παρόμοιο προφίλ όλων των ασθενών σε παράγοντες κινδύνου καρδιαγγειακών (λιπίδια πλάσματος και λιποπρωτεϊνών, συστολική και διαστολική αρτηριακή πίεση, Δείκτης Μάζας Σώματος και κατάσταση καπνίσματος), 

τα άτομα που ακολούθησαν την Μεσογειακή Διατροφή είχαν μικρότερο κίνδυνο από 50%-70% (!!!) επανεμφάνισης καρδιακής νόσου, 

όπως μετρήθηκε με 3 διαφορετικούς συνδυασμούς έκβασης: 

(1) καρδιακός θάνατος και μη θανατηφόρα καρδιακά επεισόδια.

(2) το προηγούμενο συν ασταθή στηθάγχη, εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή ανεπάρκεια και πνευμονική ή περιφερική εμβολή, και

(3) όλα τα παραπάνω συν γεγονότα που απαιτούσαν νοσηλεία. 

Τα αποτελέσματα ήταν τόσο εκκωφαντικά που η έρευνα διεκόπη για ηθικούς λόγους. 

Έτσι, το ενδιαφέρον που συγκεντρώθηκε γύρω από την Μεσογειακή Διατροφή οδήγησε σε μεταγενέστερες έρευνες που φώτισαν περισσότερο τα οφέλη της για τον άνθρωπο. 

Μερικές από αυτές παρουσιάζονται παρακάτω:

Έρευνα: Μετα-ανάλυση προοπτικών επιδημιολογικών μελετών (περιλάμβανε 4.172.412 συμμετέχοντες) 

Ευρήματα

Αύξηση 2 πόντων στην προσκόλληση στη Μεσογειακή Διατροφή συσχετίζεται με 10% μείωση στον κίνδυνο εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων. 

Μελέτη ATTICA

Αύξηση κατά 10% του Med Diet Score συσχετίζεται με 15% μικρότερη πιθανότητα εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Τέλος, τα ευρήματα της έρευνας PREDIMED δείχνουν ότι η εφαρμογή μιας δίαιτας στα πρότυπα της Μεσογειακής Διατροφής στο γενικό πληθυσμό, προάγει καλύτερα την υγεία του καρδιαγγειακού συστήματος σε σχέση με μια δίαιτα χαμηλή σε λίπος. 

Καρκίνος (Νούμερο 2 αιτία θανάτου παγκοσμίως)

Σύμφωνα με παλαιότερες εκθέσεις η πιθανότητα προστατευτικής επίδρασης της Μεσογειακής Διατροφής στην εμφάνιση καρκίνου, θεωρούνταν αμφίβολη. 

Όμως, σύμφωνα με μια εκτενή μετά-ανάλυση (που βασίστηκε σε 21 μελέτες, που περιελάμβαναν 1.368.736 άτομα), η υψηλή προσκόλληση στη Μεσογειακή Διατροφή συσχετίστηκε με σημαντική μείωση του κινδύνου θνησιμότητας για κάθε μορφή καρκίνου και πιο συγκεκριμένα, σε ποσοστό 10% για τον καρκίνο του παχέος εντέρου και σε ποσοστό 14% για τον καρκίνο του προστάτη. 

Άλλες έρευνες που υποστηρίζουν αυτά τα ευρήματα:

Έρευνα EPIC: Η υψηλή προσκόλληση στη Μεσογειακή Διατροφή συσχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου κεφαλής-τραχήλου. 

Δύο μεγάλες συγχρονικές έρευνες: Ο υψηλός βαθμός προσκόλλησης στη Μεσογειακή Δίαιτα συσχετίζεται με μειωμένη εμφάνιση ηπατοκυτταρικού καρκινώματος (ο πιο συνηθισμένος ιστολογικός τύπος του πρωταρχικού καρκίνου του ήπατος).

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου II

Μια εκτενής μετά-ανάλυση (με 136.846 συμμετέχοντες) κατέδειξε ότι, η υψηλότερη προσκόλληση στη Μεσογειακή Διατροφή συσχετίζεται με 23% μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης Σακχαρώδους Διαβήτη (Σ.Δ.) τύπου ΙΙ .  

Μεταβολικό Σύνδρομο

Έρευνα ATTICA: Η προσκόλληση στη Μεσογειακή Διατροφή μειώνει κατά 20% την πιθανότητα εμφάνισης Μεταβολικού Συνδρόμου, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, φυσικής δραστηριότητας και επιπέδων λιπιδίων και αρτηριακής πίεσης. 

Συμπεράσματα

Ολοένα και περισσότερο, εμφανίζονται επιστημονικά δεδομένα που υποστηρίζουν ότι η Μεσογειακή Διατροφή αποτελεί ένα από τα πιο υγιεινά διατροφικά πρότυπα. 

Και η αλήθεια είναι ότι φαίνεται να έχουμε απομακρυνθεί αρκετά από αυτό τον τρόπο διατροφής.

Το πως θα ξαναμπεί ως κομμάτι του σύγχρονου τρόπου ζωής είναι κάτι που θα πρέπει να αφορά Εθνική κατεύθυνση της Δημόσιας Υγείας.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

1. Gotsis, E., et al. (2015). Angiology 66(4): 304-318.
2. Panagiotakos, D. B., et al. (2004).Med Sci Monit 10(8): Ra193-198.
3. Kastorini, C. M., et al. (2016). Atherosclerosis 246: 87-93.
4. Martinez-Gonzalez, M. A., et al. (2015).Prog Cardiovasc Dis 58(1): 50-60.
5. Ginter, E. and V. Simko (2015). Bratisl Lek Listy 116(6): 346-348.
6. Turati, F., et al. (2014). J Hepatol 60(3): 606-611.
7. Esposito, K., et al. (2010). Diabetes Res Clin Pract 89(2): 97-102.
8. Babio, N., et al. (2009). Public Health Nutr 12(9a): 1607-1617.